نحوه مقاله نویسی

گام اول: کلیات مقاله نویسی

زیاد مقاله بخوانید: قبل از اینکه شروع به نوشتن کنید، مقالات مرتبط با موضوع خود را انتخاب و مطالعه کنید. با نحوه نگارش، ساختار مقاله و اینکه در هر بخش مطالب چگونه آغاز میشوند و بهم ارتباط پیدا می کنند آشنا شوید. مثلا بخش مقدمه با چه جمله ای آغاز شده سپس به بررسی چه چیزی پرداخته و نهایتا به چه مطلبی به پایان رسیده است. ترتیب نوشتن مطالب و نحوه بسط دادن آنها بسیار مهم است.

تمرین و بازخورد: یکی از نکاتی که باید همواره به آن توجه داشته باشید این است که باید تا جایی که می‌توانید مقاله بنویسید. مهم نیست که کار شما چقدر ایراد دارد، فقط باید بنویسید. می توانید بعد از نوشتن یک مقاله آن را برای کسی که مهارت کافی در زمینه مقاله نویسی دارد، ارسال کنید تا ایرادات آن را به شما بگوید. ایراداتی که در هربار از مقاله شما گرفته می شود، باعث می شود شما با نکات ریز مقاله نویسی آشنا شوید.

املای نانوشته غلط ندارد: از نوشتن نترسید. برخی از افراد حس کمال گرایی دارند. آن‌ها به خودشان می‌گویند که اول باید تمام نکات مقاله نویسی را یاد بگیرم و سپس اولین مقاله خود را بنویسم. اما ما به شما می‌گوییم که این کار غلط است. نوشتن، تمرین و تکرار است که باعث می شود شما در هر بار نوشتن یک نکته جدید یاد بگیرید. هر اشتباه یه درس است و تا اشتباه نکنیم هرگز یاد نخواهیم گرفت. اینطور تصور کنید که نوشتن مقاله به مانند آشپزی می باشد، در هربار پختن غذا یک فن جدیدی برای لذیذ شدن غذایتان یاد میگیرید تا در نهایت یه غذای فوق العاده بپزید.

هرگز به سراغ مقالات ضعیف نروید. ما توصیه می‌کنیم که مقالات زیادی بخوانید و حتی از مقالاتی که موضوع بسیار ساده‌ای را بررسی کرده‌اند تقلید کنید، اما لازم است به نویسنده مقاله نیز توجه کنید. سعی کنید مقالات افرادی که در رشته شما سرشناس هستند را مطالعه کرده و الگو قرار دهید. زیرا بسیاری از مقالاتی که منتشر می‌شوند از لحاظ ساختاری و اصول مقاله نویسی، کیفیت بسیار پایینی دارند و پیروی و استفاده شما از این مقالات ممکن است سبب گمراهی شما در نگارش مقاله و آشنایی با اصول نادرست مقاله نویسی شوید.

از ضعیف به قوی: قرار نیست اولین مقاله ای که می نویسید، واقعا کامل و بی عیب و نقص باشد. اولین مقاله شما می‌تواند یک مقاله ضعیف باشد. برای مثال، می‌توانید یک موضوع ساده را انتخاب و یک مقاله در مورد آن بنویسید. برای مثال بررسی تاثیر موسیقی در مراکز خرید. برای این کار یک پرسشنامه طراحی می کنید و در مراکز خرید به مردم می دهید تا پر کنند و نهایتا با تجزیه تحلیل آن پرسشنامه‌ها یک مقاله بنویسید. در هر رشته‌ای که باشید می‌توانید موضوعات ساده‌ای برای کار پیدا کنید و حتی در پایان ممکن است بتوانید آن مقاله را در یک همایش ارائه دهید.

از تجربیات دیگران استفاده کنید: شاید در هنگام جستجوی مقاله متوجه شده باشید که بسیاری از مقالاتی که در مجلات چاپ می‌شوند موضوع ساده و تکراری هستند. شما هم می‌توانید یکی از آن مقالات ساده را انتخاب و همان موضوع را دوباره انجام دهید. برای این کار می توانید از پایگاه‌های فارسی مثل سایت sid.ir که مقالات رایگان در اختیار شما قرار می‌دهند بروید و با وارد کردن یک کلیدواژه، مقالات زیادی را دریافت کنید. برای مثال با تایپ کلمه آلزایمر با حجم بالایی از مقالات با موضوعات مختلف روبرو خواهید شد که می توانید از میان آنها یک موضوع ساده را انتخاب کنید.

کار مشترک انجام دهید: اگر پیش یک استاد یا دانشجوی تحصیلات تکمیلی بروید و از او بخواهید که یک مقاله مشترک بنویسید، به احتمال بسیار زیاد او قبول خواهد کرد. فرصت همکاری با یک متخصص و یا استاد دانشگاه که تجربه بالایی در این زمینه دارد، می‌تواند شما را زودتر به هدفتان برساند.

گام دوم: آشنایی با ساختار کلی یک مقاله علمی

تمام مجلات علمي ‌داراي يك فرمت معين يا سبك نوشتن مخصوص به خود هستند و تنها مقالاتی که این فرمت را رعایت کرده باشند مورد پذیرش قرار می گیرند. اين سبك نوشتن تعيين مي‌كند كه مقالات شما دارای چه بخش هایی باشد، چه تعداد کلمه داشته باشد و نحوه رفرنس دهی در آن از کدام روش رفرنس نویسی تبعیت کند. حتی نوع نمودارها و جداولی که در مقاله قرار می دهید باید مطابق با اصول مجله ای باشد که قرار است مقاله در آن چاپ شود. البته اکثر مقالات دارای یک ساختار استاندارد ثابتی هستند که در ادامه به آنها اشاره می کنیم.

ساختار یک مقاله علمی

  1. عنوان
  2. مولف یا مولفان با ذکر موسسه وابسته
  3. چکیده
  4. کلیدواژه‌ها
  5. مقدمه : این بخش در حدود ۲۰ درصد حجم مقاله را در بر میگیرد و شامل توضیح مفصلی از موضوع مقاله، پژوهش های پیشین مرتبط با موضوع مقاله و بیان فرضیات و اهداف مطالعه می باشد.
  6. روش: این بخش در حدود 3۰ درصد حجم مقاله را در بر میگیرد و هدف از نوشتن این بخش، ارائه روش کار یا روش مطالعه، مواد و دستگاه های مورد استفاده ( در تحقیقات آزمایشگاهی) و در کل مسیری که طی می شود تا اهداف و فرضیات نهایتا به یک نتیجه مشخص برسد.
  7. نتایج: این بخش در حدود 15 درصد حجم مقاله را دربر میگیرد و تمامی نتایج بدست آمده از بخش روش، در این بخش قید می شود.
  8. بحث و نتیجه گیری: این بخش در حدود 25 درصد حجم مقاله را دربر میگیرد و در این بخش نتایج بدست آمده مورد بحث و تحلیل قرار می گیرد و با نتایج کارهای گذشتگان مورد مقایسه قرار می گیرد.
  9. منابع: این بخش در حدود ۱۰ درصد حجم مقاله را شامل می‌شود.

البته ساختار مقاله و تهيه گزارش از يك پژوهش علمي، با توجه به روش به كار گرفته شده در پژوهش، متفاوت است. به همین منظور يك تقسيم بندي كلي برای روش‌‏هاي استفاده شده در علوم انجام گرفت.

  1. روش‌‏هاي كمي (تحقيقات ميداني)
  2. روش‌های كيفي (در اینجا به معنی تحقيقات كتابخانه‏‌اي)

ساختار مقاله مبتني بر پژوهش ميداني

روش ها و اصول کلی ناظر بر گزارش فعالیت پژوهشی شاخه های علوم، تقریبا به طور خاصی به کار می روند که همگی متکی بر «روش علمی»است. تمامی مقالات نوشته شده در رشته های مختلف علوم انسانی بر پایه پژوهش های میدانی می باشد و تقریبا در تمام رشته های انسانی دارای ساختار ثابت زیر می باشند:

  1. مقدمه
  2. روش
  3. نتایج
  4. بحث و تفسیر

ساختار مقاله مبتنی بر پژوهش توصیفی

اصول به کارگرفته شده در پژوهش های توصیفی با توجه به روش های به کارگرفته شده در پژوهش های میدانی، مقداری متفاوت است. هر چند این اصول ممکن است با توجه به موضوع های مختلف تحقیقی و رشته های مختلف، تغییر نماید، ساختار کلی که تقریبا همه پژوهش های توصیفی باید در قالب آن درآیند، به شرح زیر است.

  1. مقدمه
  2. طرح بحث (متن)
  3. نتیجه گیری

 ساختار مقاله مبتني بر پژوهش کیفی

ساده ترين تعريفي كه ميتوان از پژوهش كيفي داشت اين است كه “پژوهشي كه ارائه يافته هاي آن از طريق روشهاي آماري و يا ساير ابزارهاي كمي سازي به دست نيامده باشد”. امروزه پژوهش هاي كيفي با توجه به ارائه نتايج تفسيري و معنايي، مقبوليتي عام يافته اند. امكان پژوهش بر روي مفاهيمي چون تجارب زنده، هيجانات و احساسات، تحركات اجتماعي، تعاملات بين افراد و جوامع، كشف علل ظهور و از بين رفتن پديده هاي اجتماعي، همه و همه انگيزهاي مضاعف و زمين هاي مساعد براي گرايش پژوهشگران به اين گونه پژوهش ها به وجود مي آورند.

به طور كلي هر پژوهش كيفي شامل سه جزء است:

  1. داده ها كه از منابع متنوعي مانند مصاحبه، مشاهده و اسناد به دست ميآيند.
  2. شيوه ها و روندهايي كه براي تحليل و سازماندهي داده ها به كار ميروند، مانند مفهوم پردازي و كاستن از حجم داده ها، تشكيل مقوله ها و بر قرار كردن شبكه مفاهيم.
  3. ارائه گزارش.

گام سوم: نوشتن عنوان مقاله (tittle)

عنوان مقاله نقش اساسی در پذیرش یا عدم پذیرش یک مقاله دارد. بنابراین باید در انتخاب عنوان پژوهش دقت بسیاری شود. بهتر است بگوییم که نحوه نگارش عنوان مقاله می‌تواند نشان دهنده مبتدی بودن یا تبحر بالای نویسنده باشد. عنوان مقاله در یک سطر کل کار شما و کیفیت آن را بیان می کند.

اصول نوشتن عنوان مقاله

  1. در نوشتن عنوان مقاله باید به اصول زیر توجه نمایید:
  2. عنوان مقاله باید حاوی اندیشه اصلی مطالعه باشد.
  3. عنوان مقاله باید حاوی متغیرهای اصلی پژوهش باشد.
  4. عنوان بایستی توصیف کننده محتوای مقاله و متناسب با هدف اصلی آن باشد.
  5. عنوان باید روشن و بدون ابهام باشد.
  6. عنوان مقاله تا حد ممکن به صورت یک جمله خبری یا استفهامی مطرح نشود.
  7. عنوان باید غیر سوالی و به صورت جمله ناقص بیان شود.
  8. عنوان مقاله باید با رعایت سلاست و بلاغت و ایجاد وزن و آهنگ خاص در کل عبارت، جذاب باشد.
  9. در عنوان نباید از کوتاه نوشت‌ها یا اختصارات، فرمول‌ها، واژه‌های اختصاری و جدید استفاده شود؛ زیرا باعث می‌شود در هنگام جستجو توسط پژوهشگران دیگر دسترسی به آن مقاله خیلی ضعیف شود.
  10. کوتاه و مختصر بودن عنوان، اما نه به اندازه‌اي كوتاه كه در انتقال موضوع پژوهش شكست بخورد.
  11. اجتناب از تکرار واژه‌های مترادف و آوردن کلمات اضافی مانند «پژوهشی درباره …»، «مطالعه‌ای پیرامون…» و کلمات شروع نظیر a و an و the در مقالات انگلیسی.
  12. از آوردن نام مکان و زمان مطالعه خودداری شود مگر آنکه مطالعه از نوع شیوع شناسی باشد یا آنکه زمان یا مکان مطالعه جزء مسئله پژوهشی پژوهشگر باشد.
  13. از آوردن متغییرهای وابسته همچون واژه‌های اثربخشی، کارایی و کارامدی همراه با حرف «بر» خودداری شود.

تعداد کلمات عنوان (tittle)

  • زیر ۸ کلمه عالی
  • ۱۲-۸ کلمه خوب
  • ۱۸-۱۲ کلمه متوسط
  • ۲۴-۱۸ کلمه ضعیف
  • بالای ۲۵ بسیار ضعیف

برای مثال عنوان زیر بسیار طولانی است:

– بررسی اثر مهار کنندگی بالای داروی کاهش دهنده قند خون متفورمین بر سلول های سرطانی سینه در موش های ماده

عنوان مناسب برای این پزوهش می‌تواند به صورت زیر باشد:

– اثر مهارکنندگی متفورمین در موش های ماده دچار سرطان سینه

نحوه نوشتن عنوان مقاله (tittle) بر اساس روش پژوهش

برای انتخاب عنوان پژوهش، می‌توان از دسته‌بندی عناوین تحقیقات بر حسب نوع پژوهش استفاده کرد:

  1. تحقیقات غیرآزمایشی از نوع توصیفی (اکتشافی): برای ذکر عنوان در این تحقیقات باید مکان و زمان اندازه گیری متغیرها ذکر شود. برای مثال: میزان شیوع دیابت در دانش آموزان پایه پنجم دبستان در استان تهران در سال تحصیلی ۹۰-۱۳۹۱٫
  2. تحقیقات غیرآزمایشی از نوع همبستگی: برای ذکر عنوان در این تحقیقات کافی است که به بیان رابطه بین متغیرها اشاره شود. برای مثال: رابطه بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی.
  3. تحقیقات آزمایشی: برای ذکر عنوان در این تحقیقات باید واژه تاثیر، موجب، اثر و امثال آن را به منظور بررسی رابطه بین دو متغیر مورد استفاده قرار داد. برای مثال: تاثیر دوره‌های آموزش ضمن خدمت در افزایش عملکرد معلمان.

رانینگ هد (Running head) چیست؟

برخی از مجلات از پژوهشگران می‌خواهند که هنگام ارائه مقاله علاوه بر عنوان اصلی یک رانینگ هد (Running head) نیز برای مقاله بنویسند. رانینگ هد عنوان كوتاه شده است كه نبايد بيش از ۵۰ كاراكتر باشد (با احتساب فاصله و نقطه) و معمولاً با حروف بزرگ نوشته مي‌شود. در واقع  Running head  بايد موضوع مقاله را در ۵۰ كاراكتر توضیح دهد.

گام چهارم: نحوه نوشتن نام نویسنده یا نویسندگان مقاله

این بخش یکی از مهم‌ترین بخش‌های مقاله به شمار می‌رود. بیشتر مولفان بدون توجه به این بخش نام و ایمیل خود را قید می‌کنند. باید توجه شود که وابستگی سازمانی که نویسنده مقاله ذکر می‌کند می‌تواند در مواردی همچون دفاع از پایان نامه، ارتقاء اعضای هیئت علمی و یا کسب نمره در یک آزمون یا سازمان اثرگذار باشد. بنابراین در این بخش باید به دقت عمل شود.

اصول نوشتن مولف یا مولفان پژوهش

  1. ابتدا نام، اولين حرف از نام مياني و سپس نام خانوادگي نوشته شود.
  2. از ذکر القاب نظیر دکتر، مهندس، استاد، پروفسور، مدیرعامل، رئیس و نظایر این خودداری شود.
  3. در مقالاتی که بیش از یک نفر نویسنده دارد، نویسنده مسئول باید با علامت * مشخص گردد، در غیر اینصورت نفر اول به عنوان نویسنده مسئول به حساب خواهد آمد.
  4. وابستگی سازمانی (affiliation) مؤلفان با شماره‌های جداگانه برای هریک از آن‌ها مشخص شود.

ترتیب اسامی در مقالات ISI، ISC، SCOPUS، Pubmed، علمی و پژوهشی

تاکنون هیچ قواعد توافق شده یا قراردادهای عمومی پذیرفته شده در خصوص ترتیب نوشتن اسامی مولفین مطرح نشده است. بعضی مولفین و محققین شاید برای اجتناب از مشاجرات بین خود، توافق می کنند که اسامی آنها به ترتیب الفبا فهرست بندی شوند. به نظر می رسد که این شیوه در حوزه ریاضیات عمومی باشد. همچنین در مورد بعضی از پژوهشگران که به طور مکرر همکاری می کنند، اسامی آنها به نوبت در ابتدا فهرست بندی می شود.

در گذشته، گرایش کلی برای ذکر کردن سرپرست آزمایشگاه به عنوان یک مولف یا محقق اعم از اینکه وی به طور فعال، در تحقیق شرکت کرده باشد یا نباشد، وجود داشت و غالباً نام این سرپرست پس از اسامی مولفین و در آخر قرار داده می شد. درنتیجه به نظر می رسد که جای آخر به نوعی اعتبار کسب می کند. بنابراین، دو مولف که هیچ کدام از آنها سرپرست آزمایشگاه یا حتی لزوماً پرفسور ارشد نبوده برای موقعیت درجای دوم رقابت و هم چشمی می کردند.

اگر سه یا تعداد بیشتری مولف وجود دارند، مولف مهم غالباً می خواهد که نام او در موقعیت اول یا آخر، اما نه در بین اسامی، قرار گیرد.

اما در حال حاضر گرایش عام به تعیین مولف یا محقق نخست به منزله ی مولف ارشد و بانی اصلی تحقیق گزارش شده می باشد. حتی زمانی که مولف نخست، دانشجوی دوره بعد از کارشناسی باشد (کارشناسی ارشد یا دکترا) و مولف دوم (سوم و چهارم) سرپرست آزمایشگاه یا حتی یک برنده ی جایزه نوبل باشد، شکل مورد قبول امروزه اشاره به مولف نخست به عنوان مولف ارشد است و فرض بر این هست که وی بیشترین بخش تحقیق را انجام داده است.

دانستن نحوه فهرست بندی نام شخص در یک مقاله علمی به زبان انگلیسی می تواند برای مولفین بین المللی مشکل باشد، زیرا زبان های مختلف دارای فرمت های متفاوت برای اسامی هستند و بیشتر از یک شکل حرف نویسی (آوانویس، ترانویس) می تواند وجود داشته باشد. برای مولفین با اسامی چینی، مقاله ارائه شده توسط سان و ژر (2002) توصیه هایی در این ارتباط ارائه می کند و برای مولفان با ملیت های مختلف، همانند ویراستاران در ژورنال ها، دستورالعمل ها و رهنمودهای مربوط دیگری را ارایه می کند. هر فرمتی که یک دانشمند انتخاب می کند، باید آن را به طور یکنواخت و سازگار در مقالات علمی انگلیسی زبان استفاده کند و برای مثال از اسامی Shou-chu Qian در بعضی مقالات، Shovchu Qian در بعضی دیگر و یا S.Chien در مقالات دیگر استفاده نکند.

به طور کلی ژورنال های علمی، درجات و مدارک پس از نام مولفین را چاپ نمی کنند و شامل عناوینی نظیر Dr (دکتر) نیستند (شما می دانید که B.S چه معنی می دهد، M.S یا Ph.D نیز همین طور) اما بیشتر ژورنال های پزشکی مطمئناً درجات علمی را پس از اسامی اشاره می کنند. اما حتی در زورنال های پزشکی، درجات علمی در بخش مراجع اشاره نمی شوند. نویسندگان باید به دستورالعمل های ژورنال برای مولفین و نکات جدید در مورد کاربرد ترجیهی توجه کنند.

چه کسی می تواند بعنوان نویسنده مقاله باشد؟

برای درک بهتر این موضوع، این مطلب را با مطرح کردن یک مثال توضیح داده ایم.

فرض کنید که دانشمند A، مجموعه ای از آزمایش ها را طراحی می کند که ممکن هست به دانش و آگاهی جدید و مهمی منجر شود و سپس دانشمند A به تکنسین B می گوید که دقیقا به چه روش آزمایش ها باید انجام شوند. اگر آزمایش ها موفق باشند و نتایج قابل قبولی برای ارائه به شکل یک مقاله داشته باشد، دانشمند A باید به عنوان تنها مولف در نظر گرفته شود. حتی با وجود اینکه تکنسین B تمام کارهای فیزیکی را انجام داده باشد. (البته، به کمک تکنسین B باید در بخش سپاسگزاری Acknowledgement و قدردانی اشاره شده و از او تقدیر شود).

حال فرض کنید که آزمایش های فوق موفق نباشند و تکنسین B، نتایج منفی را به دانشمند A ارائه می کند و حرفی مانند این را به وی می زند که فکر می کنم اگر ما دمای انکوباسیون (فراهم نمودن شرایط لازم برای رشد و نمو میکروبها یا سلول های بافتی) را از ℃ 24 به℃ 37 تغییر دهیم و آلبومین سرم را به محیط کشت اضافه کنیم، می توانیم این سویه را رشد دهیم. دانشمند A با این آزمایش موافقت می کند و این بار آزمایش ها، نتیجه مطلوبی ارائه می کنند و سپس مقاله ای منتشر می شود. در واقع تکنسین B نظرات و بینش هایی ارائه کرده که به تفسیر نتایج کمک نموده است. در این مورد، دانشمند A و تکنسین B به ترتیب باید به عنوان مولفین فهرست بندی شوند.

حال بیایید این مثال را بدین صورت مطرح کنیم. فرض کنید که آزمایش ها در دمای ℃ 37 و با اضافه کردن آلبومین سرم موفقیت آمیز بودند، اما دانشمند A پی می برد که اکنون نکته مبهمی وجود دارد، و آن اینکه رشد تحت این شرایط، بیانگر این است که ارگانیسم آزمایش، پاتوژن (عامل بیماری زا) می باشد، در حالی که سابقه تحقیقاتی که پیش تر منتشر شده اند، نشان داده بودند که این ارگانیسم، غیر بیماری زا هست. دانشمند A اکنون از همکار خودش یعنی دانشمند C که کارشناس میکروبیولوژی بیماری زایی است می خواهد که این ارگانیسم را برای بیماری زایی آزمایش کند. دانشمند C با تزریق ماده آزمایش به موش های آزمایشگاهی به شیوه ی استانداردی که هر میکروبیولوزیست پزشکی استفاده و با آن بیماری زایی را تایید می کند، آزمایش سریعی را انجام می دهد. سپس چندین جمله مهم به مقاله اضافه می شود و کمک دانشمند C نیز در بخش سپاسگزاری و قدردانی اشاره می شود.

اما فرض کنید که دانشمند C به این سویه خاص علاقه مند می شود و تصمیم به انجام مجموعه ای از آزمایش های به خوبی طرح ریزی شده می گیرد که به این نتیجه گیری منجر می شوند که این سویه خاص تنها عامل بیماری زایی در موش نیست، بلکه یک عامل بیماری زای نادر در بعضی عفونت های انسانی نیز به شمار می رود که دانشمندان مدت ها به دنبال پیدا کردن آن بوده اند. بنابراین، دو جدول داده های جدید به مقاله اضافه می شوند و بخش های نتایج و بحث بازنویسی می شوند و در نهایت مقاله با فهرست بندی دانشمند A، تکنسین B و دانشمند C به عنوان مولفین منتشر می شود. (همچنین دانشمند C می تواند به عنوان مولف دوم اشاره شود.)

نحوه تقسیم بندی امتیازات مولف یا مولفان پژوهش

به طور معمول نفر اول هر پژوهش امتیاز کامل از مقاله می‌برد. البته با اضافه شدن نام هر نویسنده جدید، بخشی از نمره نفر اول کاهش می‌یابد. همچنین باید توجه شود که امتیاز نفر اول و نویسنده مسئول مقاله یکی نمی‌باشد. نفر اول معمولاً بالاترین جایگاه را در بین نویسندگان یک مقاله دارد و نویسنده مسئول صرفاً به عنوان مسئول مکاتبات در نظر گرفته می‌شود. در لینک زیر می‌توانید جدولی را مشاهده نمایید که امتیاز نویسندگان مقاله بر حسب ترتیب اسامی را شرح می‌دهد.

گام پنجم: نوشتن چکیده مقاله (Abstract)

محتوای یک چکیده یا ابسترکت، فرم فشرده اما تشریح کننده کل مقاله است و خواننده با خواندن چکیده ی مقاله پی خواهد برد که چه مطالبی در متن اصلی پوشش داده شده است. به بیان غیر رسمی چکیده ی مقاله است که خواننده را مصمم می کند که متن مقاله را بخواند و یا از آن صرف نظر کند.

بسیاری از پژوهشگران چکیده مقاله را بخش کم اهمیتی از کار می‌دانند و بنابراین این بخش را بدون توجه به جزئیات و معمولاً با کپی کردن از بخش‌های اصلی مقاله می‌نویسند. اما باید توجه شود که چکیده مقاله یکی از مهم‌ترین بخش‌های مقاله است. در بسیاری از بانک‌های اطلاعاتی همانند پاب مد و در برخی موارد گوگل اسکولار، تنها چکیده مقاله نمایه می‌شود. بنابراین در نگارش این بخش باید اصول زیر را رعایت کنید.

اصول نوشتن چکیده مقاله (Abstract)

  1. چکیده اول می آید اما آخر نوشته می شود.
  2. به جاي استفاده از نقل قول‌هاي مستقيم، از تعبير و تفسير خودتان استفاده كنيد.
  3. چکیده باید به گونه‌ای نوشته شود که خواننده را از مراجعه به متن اصلی مقاله بی‌نیاز سازد. یعنی چکیده باید خود تبیین‌گر باشد.
  4. طول چكيده در مقالات نظری و مروری بین ۷۵ تا ۱۰۰ کلمه و در مقالات پژوهشی بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ کلمه می‌باشد. البته معمولاً هر مجله‌ای شیوه خاص خود را در نگارش چکیده دارد.
  5. در چكيده نياز به نوشتن منبع نيست.
  6. اختصارها، نام‌ها و واژه‌هاي تخصصي مقاله بايد در چكيده توضيح داده شود.
  7. در چکیده از کپی کردن متون داخل مقاله خودداری کنید.

ساختار اصلی یک چکیده مقاله (Abstract)

  1. انگیزه و بیان مسئله (در حد یک جمله): بیان مسئله شواهدی را دال بر وجود مسئله با استناد به نظرات متخصصان و یا نتایج پژوهش ها مطرح می کند.
  2. هدف (در حد یک جمله): منظور از انگیزه پاسخ به این سوال است که چرا ما میخواهیم به مسئله ی حاضر اهمیت دهیم؟ و در واقع هدف، قصد و منظور از انجام پژوهش را تعیین می‌کند.
  3. روش ها/ رویه ها/ راهکارها (در حد دو جمله): در این بخش اطلاعات مربوط به جامعه، نمونه و ابزار کار ذکر می‌شود.
  4. نتایج / دستاوردها/ محصولات (در حد یک یا دو جمله): در این قسمت، نشان میدهید که به عنوان نتیجه و محصول کاری که با روش بیان شده انجام شده است چه چیزی یافته اید / یاد گرفته اید/ ایجاد کرده اید.
  5. نتیجه گیری / مفاهیم (در حد یک جمله): در پایان با توجه به مسئله ای که بیان کردید، باید بگویید که بزرگترین یافته ی شما برای درک بهتر و پیشبرد موضوع تحقیقاتی چه بوده است؟

انواع ساختار چکیده مقاله (Abstract)

از نقطه نظر ساختاری، چکیده‌ها به سه دسته زیر تقسیم می شوند:

  1. چكيده ¬ی تمام نما «Informative Abstract» : اين نوع چكيده آيينه اي تمام نما و روشن از فشرده ي تمامي بحث هاي اساسي و يافته هاي مدرك اصلي است و تا آن جا که ممكن است کميت و کيفيت اطلاعات موجود در يك مدرك را با جمله هاي خبري ارايه مي دهد. اين نوع چكيده در مواردي که رئوس مطالب و اطلاعات سطحي از مدرك مورد نياز باشد، به عنوان جانشين مدرك ايفاي نقش مي کند. پوشيده نيست که چكيده ي تمام نما طولانی تر از ساير چكيده ها است. گزارش هاي کوتاه و مقالات مجله، چكيده هايي در حد 100 تا 250 کلمه را طلب مي کنند. ولي براي گزارش هاي مفصل و رساله ها تا ٥٠٠ کلمه مناسب تر است. طول چكيده بايد با حجم اطلاعات مدرك متناسب باشد، بنابراين نمي توان طول معيني را براي چكيده تمام نما در نظر گرفت. چكيده تمام نما کامل ترين نوع چكيده و از نظر تهيه مشكل تر و هزينه برتر است.
  2. چكيده ¬ی راهنما «Indicative Abstract» : این چكيده¬ در بردارنده ¬ي تمامي مباحث اساسي و يافته هاي مدرك اصلي نيست، بلكه مطالب کلي و اساسي مدرك را ارايه می کند. اين چكيده بيشتر براي نشان دادن مقالات، کتاب¬ها، خلاصه مذاکرات کنفرانس ¬ها، مقاله نامه ¬ها و کتاب شناسي¬ ها به کار مي¬رود. در چكيده ¬¬ی راهنما کوشش نمي¬شود که يك گزارش واقعي از محتواي مقاله آن چنان که در چكيده ¬ی تمام نما هست، ارائه شود. در چکیده راهنما عبارت «پرداخته شده است»، «بررسی شده است» و «بحث شده است» فراوان به چشم می خورد. چکیده راهنما بر خلاف چکیده تمام نما نمی تواند جانشین واقعی برای اصل مدرک باشد زیرا شیوه کار در آن سطحي تر از چكيده تمام نما است و ارزش آن کمتر از چكيده تمام نما است. به سبب سريعتر، آسانتر و کم هزینه تر بودن تهيه اين نوع چكيده معمول ترين نوع چكيده، چكيده راهنما است و غالباً وقتي از چكيده به طور مطلق ياد مي شود، منظور همان چكيده راهنما است. جمله هاي اين نوع چكيده، توصيفي اند و طول آن به طور متوسط 75 تا 150 کلمه است.
  3. چکیده ¬ی «تمام نما- راهنما» «Indicative-Informative Abstract» : اين نوع چكيده، مناسب تر از چكيده¬ ي تمام نما و چكيده ¬ي راهنماي محض است. قسمت هايي از اين چكيده به سبك تمام نما نوشته مي¬شود در حالي که از بخش هاي ديگر آن که اهميت کمتري دارند، چكيده¬ ي راهنما تهيه مي شود. با اين سبك مي توان حداکثر اطلاعات را در حداقل حجم انتقال داد.

نکات مهم در نوشتن چکیده مقاله (Abstract)

  1. در هنگام نوشتن ابسترکت از کلمات و جملات واضح و قوی استفاده کنید. توجه کنید که شما یک چکیده از یک مقاله علمی می نویسید، لذا بر روی واقعیات تکیه کنید و ساده و کوتاه بنویسید.
  2. در متن شما باید یکپارچکی وجود داشته باشد، جملات قبلی و بعدی از نظر سیر موضوعی باید خط مشی مشخصی را دنبال کنند که همان موضوع اصلی تحقیق است.
  3. لازم نيست سبك نگارش متن اصلي در چكيده نويسي حفظ شود؛ زيرا چكيده نويسي کاري فني و علمي است نه کاري ادبی. با اين حال بهتر است سبك و چينش مطالب در چكيده، آينه اي از سبك و نظم نويسنده باشد. مگر در مواردي که براي تغيير و اصلاح دليل قانع کننده اي وجود داشته باشد.

 

گام ششم: نوشتن کلید واژه‌ها (Key word) در مقاله

معمولاً در انتهاي چكيده، واژگان كليدي پژوهش را بيان مي‌‏كنند تا به خواننده كمك كنند پس از خواندن چكيده مقاله و آشنايي اجمالي با روند تحقيق، بفهمد چه مفاهيم و موضوعاتي در اين مقاله مورد توجه قرار گرفته است.

کلید واژگان مقاله برای فیلتر کردن مقالات در یک پایگاهی که میلیونها مقاله در آن موجود است امری اساسی است. انتخاب کلیدواژه های حرفه‌ای و صحیح مزیت‌های بسیار زیادی دارد. مزیت اصلی کلید وازه‌ها در آن است که مقاله شما بعد از انتشار و چاپ آن بیشتر دیده می‌شود و مقاله‌ای که بیشتر دیده شود احتمال زیاد در مقاله‌های مختلف به عنوان رفرنس استفاده گردد که در نهایت باعث محبوب شدن و دیده‌شدن مقاله شما در بین مقالات دیگر می‌شود که خود این امر از لحاظ اصول علم سنجی فواید بسیار زیادی برای شما به ارمغان می‌آورد.

با توجه به حجم و محتواي مقاله، واژه های کلیدی در آخر چکیده بین ۳ تا ۶ واژه می‌آیند و با علامت نقطه ویرگول (؛) از هم جدا می شوند. کلیدواژه ها باید از واژگان اصلی مقاله باشند تا در بازیابی ها مورد استفاده قرار گیرند.

اصول نگارش کلید واژگان در یک مقاله

۱- در آغاز و برای اینکه شرایط مجله را در نوشتن صحیح مقاله رعایت کرده باشید به دستورالعمل‌های نگارش کلید واژگان آن مجله توجه نمایید. برخی مقالات در حیطه پزشکی از عناوین کلید واژگان معرفی شده در کتابخابه ملی پزشکی آمریکا استفاده می‌کنند. بسیاری از ژورنال‌ها در دستورالعمل خود به وجود ۵ الی ۸ کلید واژه اشاره می‌کنند. بنابراین، برای نوشتن کلید واژگان یک مقاله در قدم اول حتماً به دستورالعمل معرفی شده توسط مجله دقت کنید.

۲- درباره اینکه چه عبارتی را به کار ببرید تا مرتبط به موضوع مقاله شما باشد فکر کنید.بهترین عبارت، عبارتی است که در قدم اول به عنوان مقاله شما مرتبط باشند و در قدم دوم عباراتی باشند که سایر پژوهشگران برای جستجی مقاله از آنها به وفور استفاده می‌کنند. دلیل این است که محققین و حتی خود شما بیشتر برای یافتن مقاله از یک عبارت یا جمله کامل استفاده می‌کنید تا یک کلمه به خصوص. برای مثال اگر موضوع مقاله شما عوامل موثر در بروز افسردگی در دانشجویان باشد شما برای یافتن مقالات مشابه کلمه”افسردگی” را به تنهایی جستجو نمی‌کنند بلکه شاید از عبارت “افسردگی دانشجویان” یا عبارت “تعیین عوامل افسردگی دانشجویان” استفاده می‌کنید. بنابراین، از عباراتی استفاده کنید که شامل دو یا چهار کلمه باشند.

۴- از کپی کردن کلمات مورد استفاده شده در عنوان برای استفاده در کلیدواژگان بپرهیزید. دلیل این است که عنوان مقاله شما به تنهایی قابل سرچ است و شما می‌بایست از کلیدوازگانی استفاده کنید که محتوای عنوان شما را حمایت کنند. برای مثال، اگر عنوان پژوهش شما عوامل بروز افسردگی در دانشجویان می‌باشد می‌توانید از کلید واژه “اختلالات روانی دانشجویان” به عنوان یکی از کلیدوازه ها استفاده کنید.

۵- کلمات کلیدی نباید بسیار کلی باشند. برای مثال، اگر شما مقاله ای با موضوع کشف تنظیم کننده‌های اپی ژنتیک جدید کار کرده‌اید، نباید کلیدواژه‌ای با عنوان “ژنتیک” یا “بیولوژی سلولی” استفاده کنید. چنین کلماتی دامنه محدود و خاص مقاله شما را برای خوانندگان منعکس نمی‌کنند. به جای ان بیشتر از کلماتی استفاده کنید که در چکیده مقاله از آنها استفاده کرده‌اید.

۶- نام تکنیک یا روش خاصی کهدر مقاله استفاده کرده‌اید، را در عنوان مقاله و و کلیدواژه هایتان بیاورید. بسیاری از افراد به این خاطر شاید مقاله شما را بخوانند یا جستجو کنند که از روش یا تکنیک خاصی استفاده کرده‌اید.

۷- سعی کنید از اشکال دیگر کلماتی که در عنوان مقاله‌تان آمده است در کلیدواژگاه استفاده کنید. برای مثال اگر موضوع مقاله شما در باره بیماری ایدز باشد می‌توانید به جای بیماری ایدز از HIV استفاده کنید. در به کارگیری عبارات اختصاری مانند HIV قانونی وجود دارد. همانگونه که شما نیز می‌دانید تقریباً بسیاری از افراد در هر فیلدی که باشند با شنیدن عبارت HIV می‌دانند که آن به یک بیماری مرتبط است. اما عبارت ARC که مخفف نام یک فورمت در علوم کامپیوتری است برای همگان آشنا نیست. در اینجا می‌توانید از عبارت “فورمت فایل ARC” استفاده کنید. آوردن ARC به تنهایی می‌تواند گمراه کننده باشد چون بسیاری حتی در علوم کامپیوتری نیز شاید نام ان را نشنیده باشند. اما “فورمت فایل ARC” می‌تواند جایگزین بسیار خوبی باشد.

۸- می‌توانید از وبسایت‌های تولید کننده کلید واژه نیز استفاده نمایید. برای مثال  وب سایت دانشگاه تگراس آمریکا امکان خوبی برای تولید کلیدواژگان برای شما بر اساس عنوان مقاله ارایه می‌کند.

نکات مهم در نگارش کلید واژه‌های مقاله

  1. کلیدواژه‌های همانند یک کوه یخ نشانگر محتوای مقاله شماست.
  2. تعداد کلید واژه‌ها باید بین ۳ تا ۵ مورد باشد. البته در برخی مجلات ۳ تا ۶ مورد نیز قابل قبول است.
  3. کلید واژه‌ها باید از واژگان اصلی مقاله باشد.
  4. کلیدواژه می‌تواند شامل کلماتی باشد که در عنوان و چکیده نیامده است ولی در بدنه مقاله استفاده شده‌اند.
  5. کلید واژه‌ها را با علامت ؛ از هم جدا کنید.

گام هفتم: اصول نگارش مقدمه مقاله (Introduction)

هر مقاله ای با مقدمه (Introduction) آغاز مي‌شود. نقش مقدمه، كمك به خوانندگان براي درك علت انجام پژوهش است. برخلاف تصور برخی از افراد که گمان می‌کنند مقدمه مقاله بخش چندان مهمی نیست، باید بدانید که این قسمت نشان دهنده ارزش کار شماست. در این بخش باید دلایلی ارائه دهید که نشان دهد پژوهش شما ضروری و با ارزش است. بنابراین مقدمه دلیل انجام پژوهش را به ما می‌گوید.

مقدمه معمولاً با یک جمله کلی شروع می‌شود. سپس به بیان مشکل اصلی می پردازد (متغیر وابسته). پس از بیان مشکل باید بگوییم که علم موجود و کارهای قبلی انجام شده در این زمینه، چه راهکارهایی ارائه داده و الان مشکلی که باقی مانده و ما به دنبال آن هستیم چیست.

بخش های اصلی مقدمه مقاله (Introduction)

  • اهداف (کلی و اختصاصی): روشن بودن اهداف، رعایت اصل ایجاز، قابل سنجش بودن و اجتناب از نوشتن اهداف آرمانی.
  • مسئله پژوهش: پرورش منطقی مسئله.
  • اهمیت و ضرورت پژوهش: از بعد نظری و عملی.
  • سوابق پژوهشی: آوردن چارچوب نظری و استفاده از یک نظریه به عنوان پشتوانه نظری، اشاره خلاصه وار به مطالعات مرتبط انجام شده، شروع از پژوهش‌های کلی و رسیدن به پژوهش‌های اختصاصی، حتی الامکان استفاده از منابع دست اول و جدید و استفاده از نقل قول موقع استفاده از منابع دست دوم، مرتب کردن سوابق بر اساس تاریخ و دست اول و دوم بودنشان، استناد و رفرنس‌دهی الزامی و بالاخره جمع بندی و نتیجه گیری در آخر و توجیه چرایی انجام پژوهش و تبعات مثبت انجام آن.
  • طرح فرضیه ها: در قالب جملات ساده.

نکات مهم در نوشتن یک مقدمه علمی (Introduction)

  1. يك مقدمه كوتاه درباره موضوع مقاله
  2. يك نگاه اجمالي و مختصر بر نتايج پژوهش‌ها و تئوري‌هاي مرتبط با موضوع مقاله
  3. تشريح مشكل با توجه به تحقيقات پيشين (توصيف حوزه‌هايي كه دانش در آنجا ناقص مانده و نياز به بررسي بيشتر وجود دارد).
  4. تشريح هدف مقاله (اغلب حل كردن مشكل تشريح شده يا تنها بخشي از آن).
  5. توضيح مختصري از روش (به منظور برقراري ارتباط ميان سوالات پژوهش و روش دستيابي به پاسخ آن‌ها).
  6. توصيف پيش‌بينی‌ها و فرضيات به وجود آورنده اين پيش‌بينی‌ها (يعني بر اساس فرضيات و تئوري‌ها توضيح دهيم كه چرا اين پيش‌بينی‌ها را انتخاب كرديم)

اصول نگارش مقدمه مقاله (Introduction)

  1. مقدمه از كليات شروع و به سمت جزئيات حركت كند.
  2. در ابتداي مقدمه سعي شود زمينه مسأله و سپس خود مسأله بيان شود.
  3. زمينه مسأله بايد شواهدي دال بر وجود مسأله با استناد به نظرات متخصصان و يا نتايج پژوهش هاي پژوهشگران مطرح كند.
  4. زمينه مسأله بايد علل احتمالي بروز مسأله، محدوده مسأله و ويژگي‌هاي آن را مشخص سازد.
  5. بيان مسأله در واقع همان هدف كلي تحقيق است يا مي‌تواند به صورت يك سوال كلي نيز مطرح شود.
  6. در بيان مسأله بايد تمام متغيرهاي مورد مطالعه شامل مستقل، وابسته، تعديل كننده و واسطه اي (در صورت وجود) گنجانده شود.
  7. زمينه مسأله در حد يك پاراگراف و بيان مسأله در حد يك تا دو جمله باشد.
  8. اگر پژوهش مبتني بر نظريه يا نظريه‌هاي خاصي است در حد يك پاراگراف مباني نظري پژوهش ذكر شود.
  9. پيشينه تجربي پژوهش كوتاه باشد و صرفاً نتايج مطالعات كاملاً مرتبط و اصلي به گونه انتقادي بازنگري شود. ذكراين نكته ضروري است كه منظور از بررسي ادبيات پژوهش نقل آن نيست، بلكه يك بازنگري انتقادي است كه ازخلال اين بازنگري مسأله پژوهشي تصريح مي‌شود.
  10. پيشينه تجربي به گونه‌اي بيان شود كه مطالعه شما را در چهارچوب پژوهش‌هاي انجام شده و وسيع‌تر قرار دهد. به‌عبارت فني‌تر، ضرورت مطالعه خود را بر اساس شكاف در يافته‌هاي قبلي توجيه كنيد.
  11. مباني نظري و پيشينه تجربي به گونه‌اي بيان شود كه منطقي براي گزاره‌هاي پژوهش فراهم آورد.
  12. اهميت مطالعه ذكر شود. اهميت مطالعه مي‌تواند به طور آشكار بيان شود و يا در بيان مسأله يا هدف پژوهش مستتر باشد.
  13. به طور كلي، در مقدمه سعي شود مسأله و گستره آن به گونه بارز مطرح شود و بر مبناي ادبيات پژوهشي گزاره‌هايي براي حل اين مسأله پيشنهاد شود.
  14. سعي شود مقدار حجم مقدمه % ۲۰ از كل مطالب نگارش شده مقاله باشد.

گام هشتم: روش کار یا مواد و روش ها Material & Method

بخش روش کار، قلب پژوهشنامه و مقاله است. در اينجا با اين سؤالات روبرو مي شويد: از چه مسائلي استفاده كرديد و چه كرديد؟ بخش روشها بايد با يك توالي منطقي شرح دهد كه يك مطالعه چگونه طر ح ريزي و اجرا شده است و داده ها چگونه تحليل گرديده اند. تمامي موارد ذكر شده در اين بخش را به تفصيل توضيح دهيد. اين بخش بايد به گونه اي نوشته شود كه اگر محقق ديگري تصميم به تكرار كار شما گرفت براحتي بتواند مطالعه را عيناً و يا به شكل ديگري انجام دهد.

بخش روش کار از چند بخش فرعي تشكيل می شود:

الف. نوع مطالعه:

نوع مطالعه اي كه در اين پژوهش استفاده شده بایستی بيان شود. (از نوع آزمايشي، غیر آزمایشی، پیمایشی و همبستگی)

ب. شركت كننده ها (Subjects):

در اين قسمت تعداد نمونه هاي شركت كننده در پژوهش (انسان ، حيوان و …) جنس ، سن و ساير اطلاعات لازم در باره آنها و نيز نحوه شركت دادن آنان بر پژوهش نوشته مي شوند. روش نمونه گيري يا علت حذف برخي نمونه ها نيز بايستي بيان شود. معيارهاي پذيرش و عدم پذيرش نمونه ها (including, exculding criteria) باید آورده شود.

ج. مواد:

در صورتي كه از مواد يا وسايل خاصي استفاده مي شود، از قبيل مواد شيميايي و داروها، به گونه اي كه ساير پژوهشگران بتوانند شرايطي دقيقاً مشابه به شرايط شما پديد آورند را ذكر كنيد.

در صورتي كه از نام تجارتي خاصی استفاده مي كنيد بايد نام شيميايي يا ماده فعال آن را در اولين قسمتي كه نامي از آن به ميان آمده به طور كامل ذكر كنيد. بعضي مجلات از شما مي خواهند كه نام و نشاني تهيه كننده يا سازنده مواد را در مقاله بيان كنيد. همواره مقدار دقيق دوز داروها را بگوئيد، همچنين ذكر كنيد كه محلولها را با چه غلظتي و چگونه تهيه كرده ايد.

د. روش جمع آوري داده ها:

در اين جا ابزارهاي پژوهش بيان مي شود. منظور دستگاهها، ابزارآلات، آزمونها، پرسش نامه و نظاير آن مي باشند. اگر اسباب و تكنيك ها شناخته شده هستند يا در متون استاندارد وجود دارند نيازي به اطلاعات بيشتر نيست ولي براي لوازمي كه كمتر شناخته شده اند، بايد اسم ، نوع و نام توليد كننده ذكر شود.

درباره آزمون ها و پرسشنامه به ويژه درباره روايي (validity) و پایایی (reliability) آنها توضيحات لازم بايد داده شود. در معرفي پرسش ها و آزمونها، ذكر تعدادي سؤال يا ماده نمونه در متن مقاله (در بخش روشها ) ضروري است. در صورت لزوم نمونه كامل پرسشنامه يا آزمونها را در بخش پيوست بياوريد.

ه. شيوه اجرا (Procedure):

در اين بخش تمام مراحل اجرا پژوهش به طور خلاصه وصف مي شود. به طور مشخص در اين قسمت نحوه انتخاب گروههاي تجربي و مشاهده دستورالعمل هايي كه به آزمودني ها داده شده، طريقه اعمال متغير مستقل بر متغير وابسته، طرح پژوهش، تعاريف متغيرها و اين كه براي شركت كنندگان در آزمايش يا آزمودني ها دقيقاً چه اتفاقاتي رخ داده است، توضيح داده مي شود. در مورد روشهاي شيميايي يا آزمايشگاهي علاوه بر ذكر خصوصيات مواد و و تغييرات (Specificity) اختصاصي بودن، (Sensivity) كيت هاي به كار رفته، حساسیت (Sensivity)، اختصاصي بودن (Specificity) و تغییرات در اندازه گيري يك نمونه بايد ذكر شود.

و. رعايت اخلاق تحقيق:

رضايت هاي كسب شده و بخصوص بازنگري طرح تحقيق و تصويب آن توسط كميته اخلاق در پژوهش بايد ذكر شود.

ز. روشهاي تحليل آماري:

روش هایی که برای تجزیه و تحلیل نتایج آماری استفاده شده باید ذکر شود اما آوردن نام نرم افزار مورد استفاده لازم نيست. اكثر آزمونها شناخته شده هستند و نيازي نيست كه آنها را توضيح دهيد در صورتي كه روشي شناخته شده نيست بايد منبع استخراج آن را ارائه كنيد .

چارچوب نوشتن بخش روش کار مقاله Material & Method

  1. روش تحقیق: اشاره به روش تحقیق مورد استفاده از بین روش‌های مختلف مانند روش تاریخی، توصیفی، پیمایشی یا زمینه یابی، تحلیل محتوا، میدانی، مورد پژوهی، همبستگی، آزمایش میدانی و آزمایشی.
  2. جامعه آماری: ارائه توضیحاتی درباره جامعه آماری به تفکیک مشخصاتی مانند سن، جنس و …
  3. نمونه و روش نمونه گیری: آوردن حجم نمونه همراه با مشخصات دموگرافیک یا جمعیت شناختی، روش نمونه گیری مورد استفاده و افت احتمالی نمونه‌ها. در این بخش می‌توان از نمودارهایی استفاده کرد که میزان افت آزمودنی‌ها در هر مرحله از پژوهش را نشان می‌دهد. قابل ذکر است که در پژوهش‌های آزمایشی مربوط به حوزه علوم پزشکی باید از فرمت کونسورت استفاده نمایید. البته این فرمت در سایر رشته‌ها نیز قابل استفاده است.
  4. ابزارهای جمع آوری داده ها: اشاره به ابزارها همراه با مشخصات آن‌ها از جمله روایی و پایایی، زمانی که از ابزارهای استاندارد استفاده می شود. همچنین توضیح فرایند ساخت ابزار و مشخصات آن زمانی که ابزار جدید ساخته می‌شود.
  5. شیوه‌های جمع آوری داده‌ها: اشاره به مراحل متوالی طی شده در راستای جمع آوری اطلاعات و چگونگی انجام کار توسط پژوهشگر.
  6. روش‌های تجزیه و تحلیل داده‌ها: اشاره به عنوان آزمون یا آزمون‌های آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده‌ها.

نکات اساسی در نوشتن روش کار یا مواد و روش ها Material & Method

بخش روش خود شامل سه قسمت نسبتاً مجزا است، كه به ترتيب عبارتند از:

الف) شركت كنندگان و طرح پژوهش

  1. در بخش شركت كنندگان و طرح پژوهش هيچ‌گونه نتيجه‌اي را بيان نكنيد.
  2. ابتدا مشخصات شركت كنندگان را ذكر كنيد. چه كساني، چه تعدادي و با چه ويژگي‌هايي انتخاب شده‌اند.
  3. نحوه انتخاب شركت كنندگان و داوطلب بودن يا نبودن آن‌ها ذكر شود.
  4. تا حد ممكن ويژگي‌هاي جمعيت شناختي شركت‌كنندگان بيان شود. براي مثال، تعداد دختر و پسر شركت كننده، ميانگين يا دامنه سني آن‌ها، سطح تحصيلات و طبقه اقتصادي – اجتماعي آن‌ها.
  5. تمام كنترل‌هايي كه براي جلوگيري از اريب انتخاب افراد صورت گرفته بايد ذكر شود.
  6. اگر پژوهش از نوع آزمايشي است، نحوه دستكاري متغير (هاي) مستقل و شيوه كنترل متغيرهاي مزاحم براي شكل گيري گروه‌ها بیان شود.

اگر غير آزمايشي است نحوه طبقه بندي صورت گرفته يا انتخاب گروه‌هاي از قبل شكل گرفته دقيقاً تشريح شود.

براي طرح‌هاي پيمايشي و همبستگي ذكر نوع مطالعه در ابتدا يا انتهاي توصيف مشخصات شركت كنندگان كفايت مي‌كند.

ب) ابزار يا تكاليف

ابزار استفاده شده در پژوهش مي‌توانند شامل پرسشنامه، مشاهده، مصاحبه، مقياس‌هاي درجه‌بندي و آزمون‌ها باشند. در گزارش ابزار استفاده شده ابتدا اين ابزار توصيف شوند، سپس شيوه نمره‌گذاري آن‌ها ذكر شود و در پايان ويژگي‌هاي روانسنجي (نظيراعتبار و روايي) آن‌ها مورد اشاره قرار گيرد.

ج) شيوه گردآوري داده‌ها (براي طرح‌هاي غير آزمايشي) يا مراحل اجراي آزمايش (براي طرح‌هاي آزمايشي)

در این قسمت مراحل اجراي آزمايش يا شيوه گردآوري داده‌ها بايد هر عملي را كه قبلاً توصيف نشده و پژوهشگران ديگر براي تكرار مطالعه به دانستن آن نياز دارند توصيف شود.

نکاتی که در این بخش باید ذکر شود شامل:

  1. ترتيب خاص گام‌هاي برداشته شده براي مطالعه
  2. نحوه آموزش پرسشگران
  3. زمان‌بندي پژوهش
  4. دستورالعمل داده شده به شركت كنندگان
  5. اطلاعات اوليه داده شده به آن‌ها درباره هدف پژوهش و يا نحوه اجراي مطالعه (اجرا فردي بوده يا گروهي، طول مدت زمان اجرا، مكان اجرا و مواردي از اين قبيل)

 

 

گام نهم: نگارش قسمت نتایج مقاله

اين بخش ، بخش ساده و توصيفي مقاله است كه به بيان نتايج حاصل از آزمايشها مي پردازد. مهمترين هدف اين بخش گزارش يافته‌هاي مقاله است. معمولاً دو فرآیند اصلی در بیان بخش «نتایج» وجود دارد. ابتدا اینکه شما باید نوعی توصیف کلی از آزمایش ها و در واقع تصویری بزرگ یا کلی از آنها البته بدون تکرار جزئیات آزمایش ها در بخش «مواد و روش ها» ارائه کنید. دوم اینکه باید داده ها را ارائه کنید. نتایج شما باید به صورت جملات زمان گذشته ارائه شوند.

البته این کار زیاد هم آسان نیست. داده ها چگونه باید ارائه شوند؟ انتقال داده ها از یادداشت های آزمایشگاهی به بخش «نتایج» مقاله باید به درستی و با دقت انجام شود.

مهم تر اینکه در مقاله، شما باید داده های نمونه و انبوهی از داده های تکراری را ارائه کنید. این امر که شما می توانید همان آزمایش را بدون تفاوت معنادار در نتایج، 100 بار تکرار کنید، ممکن است برای یک پرفسور رشته ی تخصصی شما بسیار جالب و جذاب باشد، اما سردبیران و همچنین خوانندگان بیشتر موضوعات خلاصه و زود هضم را ترجیح می دهند.

لازم نيست تمام اطلاعات به دست آمده در بخش نتایج ارائه شوند، اين بخش بايد فقط حاوي اطلاعات مرتبط با عنوان باشد. در ضمن گزارش نتايج آزمون هاي آماري، ذكر اين نكته مهم كه چه فرضيه هايي تأييد شده و كدام يك تأييد نشده است نيز ضرورت دارد.

نحوه ارائه اعداد و ارقام در بخش نتایج مقاله Results

اگر قرار است تنها یک یا چند داده ارائه شوند آنها باید به طور توصیفی در متن ارائه و داده های تکراری باید در جداول یا گراف ها ارائه شوند.

داده، مکرر یا به هر صورت دیگر، باید معنادار وواضح باشد. فرض کنید که در گروه خاصی از آزمایش ها، شماری از متغیرها آزمایش شدند. آن متغیرهایی که قطعاً برواکنش تاثیر می گذارند، جزء داده ها محسوب می شوند. اگر داده های فوق گسترده باشند جدول بندی یا نمودار بندی شوند. آن متغیرهایی که به نظر می رسد بر واکنش تاثیر گذار باشند، نباید جدول بندی شوند. به هر حال تعریف حتی جنبه های منفی آزمایش های شما می تواند مهم باشد. غالباً بیان آنچه که شما تحت شرایط آزمایش های خود پیدا نکرده اید، بیمه خوبی می باشد زیرا احتمال فراوانی وجوددارد که شخص دیگری نتایج متفاوتی را تحت شرایط متفاوت بدست آورد. در صورت استفاده از آمار برای توصیف نتایج، آنها باید آمار معنادار باشند.

تلاش برای وضوح نتایج Results

نتایج باید کوتاه و خوشایند باشند. هرچند بخش «نتایج» مهم ترین بخش است، اما اغلب کوتاهترین بخش نیز می باشد. به خصوص اگر قبل از آن، بخش «مواد وروش ها» و پس از آن هم بخش «بحث» به خوبی نوشته شده باشد.

نتایج باید به طور مشخص و ساده بیان شوند زیرا این نتایج هستند که دانش و اطلاعات جدیدی را که شما به جهان ارائه می کنید تشکیل می دهند. بخش های نخست مقاله (مقدمه، مواد و روش ها) برای گفتن چرایی و چگونگی نتایج حاصل شما طراحی می شوند : بخش آخر مقاله (بحث) برای گفتن انچه که انها معنی می دهند، طراحی می شود؛ بنابراین کل مقاله مشخصاً باید بر مبنای نتایج پابرجا و معتبر بماند یا حتی ممکن است سقوط کند. بنابراین، نتایج باید با وضوح و شفافیت کامل ارائه شوند.

اجتناب از زواید و حشو در بخش نتایج Results

سعی نکنید که نتایج شما دارای موارد تکراری و زواید (افزودگی) باشند. رایج ترین اشتباه، تکرار آن دسته از وتژگانی است که قبلاً برای خواننده از طریق بررسی تصاویر و جداول مشخص می باشد. حتی بدتر از آن، تکرار دوباره تمام یا بسیاری از داده های نشان داده شده در جداول یا تصاویر، در خود متن است. در نشان دادن تصاویر و جداول، درازگویی نکنید.

نکات مهم در نگارش نتایج مقاله

  1. ابتدا اطلاعات مقدماتي در خصوص روش های آماری استفاده شده بیان شود و سپس به سراغ گزارش نتايج بروید.
  2. شما نباید بخش «نتایج» را با توصیف روش هایی که به طور ناخواسته از بخش «مواد و روش ها» از قلم انداختید، شروع کنید.
  3. درباره هر يك از آزمون هاي آماري به كار رفته بايد اطلاعات لازم داده شود از جمله مقدار آزمون، درجه آزادي، سطح احتمال، ارزش آماري و جهت اثر؛ ولی ذكر فرمول هاي محاسباتي يا داده هاي خام ضرورتي ندارد .
  4. اگر از روش پيچيده‌اي براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شده است، بايد در اولين پاراگراف توضيح كوتاهي درباره نكات تئوري اين روش ارائه داده شود وتشريح شود چه روش آماري را به كار رفته و علت استفاده از آن چه بوده است.
  5. . اگر از روش آماري استفاده شده باشد كه در دسترس عموم قرار ندارد، براي خوانندگان توضيح داده شود از كجا مي‌توانند آن را به دست آورند و چگونه مي‌توانند اطلاعات درباره آن كسب نمايند.
  6. به جاي ارائه تعداد زيادي رقم، ميانگين آنها را ذكر كنيد. سپس مي توانيد واريانس اطلاعات اصلي به دست آمده را با ارائه انحراف معيار هر يك از ارقام مشخص كنيد.
  7. در نگارش نتايج بايد از جملات طولاني و تكراري خودداري كرد. بخش نتايج شامل مجموعه اي از متن ، جداول ، تصاوير ، نمودارها ، شجره نامه و … مي باشد .
  8. متون جداول و زير نويس نمودارها بايد خودكفا باشد و براي شرح آنها خواننده گمراه نشود كه به متن مراجعه كند. از جملاتي چون « نتايج حاصل از آزمايش A در جدول 1 ارائه شده » خودداري كنيد در عوض چنين بنويسيد « روش درماني مورد استفاده در آزمايش A ، نتیجه 5% بيشتر از گروه كنترل به بار آورده است (جدول 1)».
  9. بخش نتايج را به ترتيب فهرست فرضيه ها تنظيم كنيد. سعي كنيد نتايج واضح باشد و از تكرار غيرضروري اطلاعات متن، تصاوير و جداول پرهيز كنيد.
  10. فايده جدولها اين است كه نتايج را به طور دقيق و در يك فضاي كم و به طور خلاصه ارائه مي دهند، به طوري كه به آساني با نتايج آماري مطابقت داده مي شود. در نتیجه ارائه جداول و شكلها به منظور کمک به خواننده جهت كمك به درک بیشتر است.
  11. اگر بيان نتايج در چند جمله در متن مطلب را به خوبي تفهيم كند نيازي به ارائه جدول و شكل نمي باشد.
  12. در بخش نتايج براي بيان اين نكته كه چرا فرضيه ها تأييد شده يا نشده اند نبايد كوشش صورت گيرد. اين بخش جاي بحث درباره يافته ها نيست.
  13. بهتر است موقع ارسال مقاله براي درج در مجلات، جداول، نمودارها و شكلها را داخل متن نگذاريد بلكه جاي آنها را در متن مشخص كرده و در صفحات جدا با ذكر شماره قرار دهيد.
  14. نشان داده شود كه داده‌های موجود فرض‌هاي زيربنايي استفاده از آزمون مورد نظر را دارا است (به عنوان مثال شرط همگني واريانس‌ها يا نرمال بودن). هر نوع تغيير و تحولي كه در داده‌ها اعمال شده باشد، باید گزارش داده شود.
  15. .داده‌هاي به دست آمده از كاربرد روش‌هاي آمار استنباطي و توصيفي در پژوهش همراه با مقدار P نوشته می‌شود.

گام دهم: نوشتن قسمت بحث و نتیجه گیری Discussion

در نوشتن قسمت بحث و نتیجه گیری به تفسير نتايج، بحث و نتيجه‌گيري و ارتباط ميان يافته‌ها با تحقيقات و تئوري‌هاي پيشين پرداخته می‌شود. ساختار اين بخش بر عكس مقدمه است، از جزئيات نتايج پژوهش شروع و به سمت كليات حركت مي‌كنيم. در  قسمت بحث و نتیجه گیری Discussion، بايد به اين سؤالات پاسخ دهيد که « نتايج به دست آمده چه كاربردهايي دارد؟»، « نتايج به دست آمده چه معنايي دارد؟». نگارش بحث و نتیجه گیری Discussion دشوارترين قسمت مقاله است و نياز به تفكر دقيق دارد. حجم اين بخش نبايد بيش از يك سوم كل نوشتار باشد.

نكاتی که در نوشتن بخش بحث و نتیجه گیری Discussion باید مد نظر گرفت:

  1. خلاصه يافته هاي مهم در يك پاراگراف در ابتداي بحث آورده شود.
  2. نتايج با كارهاي قبلي مقايسه شود.
  3. كاربرد علمي و باليني يافته ها به بحث گذاشته شود.
  4. مشكلات پيش آمده با روشهاي به كار رفته مورد بحث قرار گیرد.
  5. گذري به آنچه يافت نشده است، بزنید.
  6. پيشنهاد كار بيشتر در خصوص مطالعه انجام شده بدهید.
  7. ارائه يك نتيجه گيري مختصر و کوتاه از کل نتایج بدست آمده، ارائه دهید.

بنابر اين لازم است در قسمت بحث شباهت ها و يا تفاوت هاي بين نتايج پژوهش با پژوهش هاي قبلي روشن شود. نقاط ضعف پژوهش بيان شود. كمك هايي را كه يافته هاي پژوهش به روشن شدن مسأله و زمينه دانش آن كرده اند نيز معلوم شود.

بايد ارتباط واضح بين پژوهش خود و كارهاي قبلي كه در اين زمينه خاص مربوط به پژوهش انجام شده و ساير زمينه ها را بیان کرده و مورد بحث قرار داد و با استفاده از نتايج حاصل از پژوهش به انجام رسيده ، پيشنهاداتي را ارائه كرد.

يافته هاي خود را به يافته هاي حاصل از پژوهشهاي قبلي مرتبط كرده و در صورتي كه اين يافته ها با يكديگر همخواني ندارد علت آن را ذكر كرده و بالاخره مشكلات و نقاط ضعف پژوهش، همراه با پيشنهادهايي براي پژوهشگران كه مي خواهند در آينده در زمينه پژوهش فوق كار كنند، ذكر شود. در قسمت انتهاي مقاله مي توان از همكاران، تكنسين ها، منشي و ساير افرادي كه در تهيه مقاله كمك كرده اند، سپاسگزاري نمود .

ساختار بخش بحث و نتیجه‌گیری

  1. این بخش را می توان با ذکر دوباره هدف پژوهش شروع کرد.

مثال: پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین گرم شدن هوای کرده زمین و تغییرات اقلیمی در دشت‌های شمال غربی ایران انجام گرفت.

۲. یافته‌ها به صورت خلاصه و به شکل جداگانه آورده می‌شود.

مثال: اولین یافته‌ای که از پژوهش حاضر به دست آمد، این بود که گرمایش زمین سبب کاهش آب‌های سطحی شده است.

۳. نتیجه به دست آمده را با نتایج پژوهش‌های پیشین مقایسه کنید و ذکر کنید که آیا این یافته با پژوهش‌های دیگر همسو بوده است یا خیر.

۴. یافته به دست آمده را تبیین کنید. چرا چنین نتیجه‌ای به دست آمده است. برای این کار می‌توانید از مدل‌ها یا نظریات مختلف استفاده کنید.

۵. تمام یافته‌های به دست آمده را در بخش نتیجه‌گیری خلاصه کنید.

۶. محدودیت‌های پژوهش را ذکر کنید و پیشنهاداتی برای پژوهش‌های آینده ارائه دهید.

اصول اساسی در نوشتن قسمت بحث و نتیجه گیری

۱. ابتدا با بياني كلي راجع به ماهيت نتايج بدست آمده، بحث را شروع كنيد. مي‌توان قبل از آن نيز يك بار ديگر هدف اصلي پژوهش را ذكر كرد

۲. ساختار اين بخش فني‌تر از ساير بخش‌ها است. از بحث در خصوص نتايج و تعبير و تفسير آن‌ها شروع مي‌شود، سپس يك نتيجه‌گيري از يافته‌هاي به عمل مي‌آيد.

۳. در قسمت نتيجه‌گيري سعي مي‌شود نتايج مطالعه حاضر در بدنه دانش موجود قرار گيرد. تلویحات نظري، عملي، تجربي و روش‌شناختي يافته‌ها بيان مي‌شود. در پايان محدوديت‌ها مطالعه حاضر و پيشنهادهايي براي مطالعات آتي مورد بحث قرار مي‌گيرد.

۴. اگر ساختار نگارش مقدمه را به مثابه قيفي در نظر بگيريم كه از كليات يعني زمينه بحث شروع مي‌شود و به جاي باريك قيف يعني فرضیات ختم مي‌شود؛ ساختار نگارش بحث مشابه يك قيف بر عكس است كه از جاي باريك يعني بحث و تفسير در خصوص تك تك نتايج شروع مي‌شود و به بالاي قيف يعني نتيجه گيري و بسترسازي براي ارائه نظريه و بسط دانش ختم مي‌شود.

۵. تبيين‌هاي ارائه شده را به نكاتي كه در مقدمه مقاله به آن اشاره كرديد ربط دهيد.

۶. نتايج را با كلمات متفاوت دوباره در اين قسمت تكرار نكنيد.

۷. يافته‌هاي جديد را در مقايسه با يافته‌هاي ديگران تفسير كنيد.

۸. تبيين‌هاي احتمالي همسويي و ناهمسويي نتايج مطالعه خود را با مطالعات ديگران بيان كنيد.

۹. به محدوديت‌هاي مطالعه خود اشاره كنيد. به مواردي اشاره کنید كه در ارتباط با يافته‌هاي پژوهش است و تعميم پذيري آن‌ها را با اشكال مواجه مي‌سازد. گرفتاري‌هاي پژوهشگر در اين قسمت جايگاهي ندارد.

۱۰. پيشنهادهاي ارائه شده در راستاي حل محدوديت‌ها و قابل اجرا باشد.

۱۱. ذکر کمک هایی که این یافته به گسترش دانش نظری نموده است.

۱۲. مشخص کنید که یافته‌های شما در چه بخش‌هایی کاربرد دارد.

۱۳. احاطه یافتن بر نظریه‌ها و ادبیات پژوهش قبل از اقدام به تدوین این قسمت.

۱۴. خودداری از ارائه قضاوت‌های شخصی و آوردن تفسیرهای ورای داده‌ها.

۱۵. خودداری از ارائه تعمیم‌های فاقد شواهد و تعمیم‌های با شواهد اندک.

جمع آوری کننده و تائید کننده : میترا مولوی(معاون فناوری )


امتیاز شما به این محتوای آموزشی ؟ جمع امتیاز 20/20