سفره آب یا آبخوان قسمتی از پوستهٔ زمین است که سوراخها یا خلل و فرج سنگهای آن از آب مملو و اشباع شده باشد. معمولاً منافذ و سوراخهای سنگها بر اثر بارندگیهای ممتد از آب پر شده و با رسیدن به سطح غیرقابل تراوشی مانند سنگهای رسی در همانجا متوقف میگردد و به شکل چشمهسارهای مختلفی در سطح زمین آشکار میشود. بدیهی است متناسب با خارج شدن آب از این چشمهها سطح آبهای زیرزمینی افت کرده و پائین میرود. قاعدتاً سطح آبهای زیرزمینی در فصلهای مرطوب بالا آمده و برعکس در فصلهای خشک پائین میرود ولی هیچگاه از سطح معینی بالاتر یا پائینتر نخواهد رفت. پائینترین سطح آب زیرزمینی هر منطقه را سطح آب دائمی آن منطقه مینامند.
آبخوان یا سفره آب زیرزمینی یک لایه آبدار زیرزمینی است که در لایههای تحکیم نیافته (گراول، ماسه و سیلت) یا در سنگهای دارای درز و شکاف ایجاد میشود. این آب میتواند از طریق چاه بهرهبرداری شود. آبخوان ناتراوا و آبخوان کمتراوا، نامهای است که به لایههای آبدار با درجات مختلف قابلیت آب دادن و ذخیرهسازی داده میشود.
در مورخ 15 بهمن ماه 98 روز سه شنبه سرکار خانم بهشتی دبیر محترم زمین شناسی دانش آموزان پایه دهم تجربی منتخب مسابقات آزمایشگاه را جهت توضیحات لازم برای آزمایش بررسی انواع آبخوان ها در مسابقات آزمایشگاه به نمازخانه برده و توضیحات لازم را به این عزیزان ارائه دادند.